Współpraca państw w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) opiera się na swobodzie przepływu ludzi, kapitału, towarów i usług. W konsekwencji każdy mieszkaniec Unii Europejskiej (choć Norwegia do niej nie należy) może nie tylko legalnie przemieszczać się i mieszkać na terenie Norwegii, ale również pracować lub założyć własną firmę.
Długość pobytu
Do Norwegii
można wyjechać posiadając ważny paszport. Pobyt turystyczny nie wymaga
zgłoszenia i może trwać do 3 miesięcy. Po upływie tego okresu należy się
zarejestrować w urzędzie podając przyczynę, dla której chcemy pozostać w
Norwegii. Obywatelom państw EOG, którzy poszukują pracy w Norwegii przysługuje
6 miesięcy legalnego pobytu w celu jej znalezienia.
Rejestracji pobytu dokonuje się
przez Internet w Norweskim Dyrektoriacie Imigracji (Utlendingsdirektoratet) na stronie www.udi.no. Po uzyskaniu dowodu
rejestracji należy udać się do najbliższego komisariatu policji (Politistasjon albo Lennsmannskontoret) i przedstawić dowód rejestracji oraz załatwić
pozostałe formalności związane z pobytem.
Numery identyfikacyjne
W Norwegii
istnieją odpowiedniki polskiego numeru PESEL. Osoby zamieszkujące Norwegię
używają numeru personalnego lub D-nummer
do udokumentowania swojej tożsamości. Ci, którzy mają status rezydenta,
otrzymują numer personalny, który jest unikalny i ważny przez całe życie.
Obcokrajowcy, którzy przyjeżdżają do Norwegii do pracy i zamierzają przebywać
krócej niż 6 miesięcy otrzymują D-nummer.
Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych
Zgłoszenia
pobytu w Norwegii znacznie się uprościło od kiedy powołano do życia Centra
Obsługi Pracowników Zagranicznych. Są one zlokalizowane w Oslo, Stavanger i
Kirkenes i odpowiadają za obszary wokół nich zlokalizowane. Centra te dysponują
kompetencjami Inspekcji Pracy, Policji, Urzędu Imigracyjnego oraz Urzędu
Skarbowego. W takim kraju, jak Norwegia,
podatek i zwrot podatku są skrupulatnie sprawdzane.